Closer - 07
marriage!au ; kris/sehun
ficlet series: pg13
หนึ่งสัปดาห์ก่อนงานแต่งงาน
"ว่าที่เจ้าสาวอย่าทำหน้าเป็นตูดแบบนั้นสิ"
"เงียบไปเลยจงอิน แล้วก็บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกฉันแบบนั้นอ่ะ"
เซฮุนหันมาค้อนขวับใส่เพื่อนสนิท ทำไมใครๆชอบย้ำจังว่าเขาเป็นเจ้าสาว นี่ก็ผู้ชายเหมือนกันนะ
"เอาน่า ทำเป็นดุกลบเกลื่อนไปได้ เขินล่ะสิ"
"โอย ปวดหัว"
"ไม่สบายรึเปล่า อาทิตย์หน้าก็งานแต่งแล้วนะ ให้เพื่อนนายมาฉีดยาให้ดีมั้ย" จงอินพูดไปยิ้มไปดูแล้วช่างกวนประสาท
"คิมจงอินอย่ามากวน ...ว่าแต่คยองซูทำไมยังไม่มาอีก จะหลงทางรึเปล่า"
"โตป่านนี้แล้วยังจะหลงทางอีกเหรอ"
เซฮุนนัดเพื่อนสนิททั้งสองคนออกมาเพื่อคุยเรื่องงานแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า ถึงแม้จะเป็นงานแต่งงานปลอมๆที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวไม่ได้รักกันก็เถอะ แต่เซฮุนก็อดตื่นเต้นไม่ได้ มันเป็นงานแต่งงานครั้งแรกในชีวิตของเขาและอาจเป็นครั้งเดียว...
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นครั้งเดียวเซฮุนก็รีบรับทันที ดูท่าเพื่อนสนิทอีกคนของเขากำลังลำบาก
"คยองซูใจเย็นๆนะ ถ้าวิ่งมาทางถนน S มุ่งหน้าแยก G แล้วเลี้ยวขวาร้านกาแฟจะอยู่ขวามือเลย หน้าร้านมีที่จอดนะ อืมๆ เราอยู่ในสายนี่แหละ จะไม่วางจนกว่านายจะถึงเลย"
ใช้เวลาราวๆสิบนาทีหลังจากนั้น รถออดี้สีเงินก็เข้ามาจอดท่ามกลางความโล่งอกของเพื่อนทั้งสอง
"คยองซูนี่ยังไม่เลิกนิสัยหลงทางอีกเหรอ นึกว่าหายแล้วซะอีก"
"ยังหรอก เห็นว่าคุณป๋าถอยรถให้แถมติดจีพีเอสไว้หน้ารถแล้วนะ แต่ก็ยังหลงอยู่ดี"
"เซฮุนนาาาาาาาาา"
โดคยองซู เจ้าของฉายาตาโปนจอมหลงทางวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้ามากระโดดใส่เซฮุนที่อ้าแขนรออยู่
"โอ๊ย แอ่ก คยองซูอ้วนขึ้นป่ะ"
"บ้าเหรอ ที่หนักขึ้นเพราะสูงขึ้นต่างหาก" ไม่รู้ว่าเป็นมุกตลกรึเปล่า แต่เซฮุนก็หัวเราะเออออตาม ก่อนจะจูงมือให้มานั่งฝั่งตรงข้าม
ถ้าคิมจงอินเป็นเพื่อนสนิทตลอดระยะเวลาสี่ปีที่เรียนมหาวิทยาลัย โดคยองซูก็เป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยอนุบาลของเซฮุนเลยทีเดียว ทั้งสองคนเรียนที่เดียวกันมาตลอดจนกระทั่งถึงตอนเข้ามหาวิทยาลัย เซฮุนเลือกเรียนวิทยาศาสตร์ ส่วนคยองซูเลือกเรียนแพทย์ จึงทำให้ทั้งสองคนไม่ค่อยมีเวลาเจอหน้ากันมากเท่าเมื่อก่อน แต่คยองซูก็ยังคงโทรหาเซฮุนอย่างสม่ำเสมอด้วยความคิดถึง(และเป็นห่วง)
ว่าที่คุณหมอเพื่อนสนิทของเซฮุนคนนี้จึงถือว่ารู้ลึกรู้จริงรู้เรื่องของเซฮุนละเอียดยิบกว่าใคร
"หวัดดีตาโปน"
"สวัสดีคิมจงอิน ไม่มีมารยาทเหมือนเดิมเลยนะ"
ที่น่าแปลกใจคือ เพื่อนสนิททั้งสองคนของเซฮุนดันไม่ค่อยถูกกัน
"เอาล่ะ เข้าเรื่องเลยดีกว่า" เซฮุนปรบมือเรียกความสนใจจากทั้งสองคนที่จ้องกันด้วยบรรยากาศน่ากลัว
"อืมว่ามาสิ"
"เซฮุนจะให้เราช่วยอะไรก็บอกเลยนะ เราน่ะมีน้ำใจ"
เหมือนได้ยินเสียงตึงเปรี๊ยะของบรรยากาศอีกแล้ว
"พวกนายสองคนกับพี่ชานยอลเป็นเพื่อน เอิ่ม... เพื่อนเจ้าสาว หน้าที่ในงานไม่มีอะไรมากหรอก ตอนที่เราเดินตามทางไปแท่นพิธีจะให้ช่วยโปรยดอกไม้กับฝั่งเพื่อนเจ้าบ่าว แล้วก็ยืนข้างๆเราตอนทำพิธี แค่นี้เอง อ้อ! แล้วก็ช่วยเป็นหน้าม้ารับช่อดอกไม้ของเราด้วยนะ แหะๆ"
เซฮุนอธิบายรวดเดียวจบ มือชี้ผังงานที่ร่างแบบเอาไว้ให้เพื่อนๆเข้าใจได้ง่าย
"นี่รูปคอนเซ็ปงานเซฮุนเหรอ น่ารักจัง"
"ก็งานแต่งในฝันเขาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่ นายไม่รู้หรือไง"
"ห๊ะ ว่าไงนะ"
"เซฮุนบอกฉันตั้งหลายทีว่าชอบงานแต่งแบบนี้ แบบสบายๆริมทะเล แล้วก็มีดอกไม้เยอะๆ"
"ระ รู้สิ เรื่องนี้เราต้องรู้อยู่แล้ว"
คยองซูหันมาทำตาขวางใส่เซฮุนเหมือนจะคาดโทษ เพื่อนเขาสองคนจะมาเกทับอะไรกันตอนนี้นะ
"แต่ว่าวันงานคยองซูต้องไปพร้อมจงอินกับพี่ชานยอลแล้วนะ พอดีคุณแม่พี่อี้ฝานอยากให้แต่งที่เกาะพยอลจูที่อยู่ทางใต้เลยอ่ะ ต้องนั่งเครื่องไปลงเชจูแล้วต่อเรือออกไปอีก"
"ยังไงก็ได้เลยเซฮุนนา"
"เดี๋ยวเราจองตั๋วเครื่องบินให้นะ จะได้ไปไฟลท์เดียวกันเลย"
เซฮุนหันไปคุยเรื่องรายละเอียดการเดินทางกับคยองซู จึงไม่ทันสังเกตุว่าจงอินแอบถอนหายใจอยู่คนเดียว
จังหวะที่เซฮุนลุกไปเข้าห้องน้ำ คยองซูก็พูดขึ้นมาลอยๆ
"ฉันรู้นะว่านายเสียดาย"
"เสียดาย? เสียดายเรื่องอะไร"
"ฉันรู้มาตั้งนานแล้วว่านายแอบชอบเซฮุนตอนปีหนึ่ง พอรู้ว่าเขาจะแต่งงานก็เลยเสียดายใช่มั้ยล่ะ"
จงอินแทบพ่นม็อคค่าที่กำลังดื่มอยู่
"บะ บ้าเหรอ" จู่ๆจงอินก็หน้าร้อนผ่าวขึ้นมา เรื่องตั้งนมนานมาแล้วจะขุดขึ้นมาทำไม
ความจริงจุดเริ่มต้นที่ทำให้จงอินกับคยองซูไม่ถูกกันก็เพราะคยองซูเหม็นหน้าและคอยกันท่าเขาอยู่ตลอดเวลานั่นแหละ
"แต่นั่นมันเรื่องตอนปีหนึ่ง พอผ่านไปปีนึงนายถึงเปลี่ยนใจมาชอบใครอีกคน หึหึ" คยองซูหัวเราะมีเลศนัย ดูสีหน้าที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาของอีกฝ่ายแล้วตลกชะมัด
"...ฉันจะให้เซฮุนจองตั๋วให้ฉันนั่งตรงกลางระหว่างนายกับพี่ชานยอล ตอนจองห้องก็ด้วย อย่าหวังจะได้นอนห้องเดียวกับพี่ชานยอลเลยนะน้องนีนี่ ฮ่าๆๆๆ"
ตู้ม! เสียงอะไรบางอย่างในหัวของจงอินระเบิดออกมา ก่อนที่ร่างสูงกว่าจะกระโดดไปเขย่าคออีกฝ่าย จังหวะเดียวกับที่เซฮุนออกจากห้องน้ำมาพอดี
"พวกนายสองคนอย่าเพิ่งฆ่ากันตายก่อนงานแต่งงานฉันนะ!"
"สรุปว่าให้มีคนโปรยดอกไม้สี่คู่เหรอครับ แล้วแบบนี้เรื่องชุดล่ะ"
"แบ่งเป็นสองฝั่ง เดี๋ยวให้จื่อเทาไปอยู่ฝั่งเซฮุนก็ได้" เซฮุนพยักหน้าตาม
"ฝั่งพี่มีจงแด อี้ชิง ลู่หาน พี่มินซอก ส่วนเซฮุนมีจงอิน คยองซู ชานยอล แล้วก็จื่อเทา"
"...ก็บอกแล้วว่าผมไม่ค่อยมีเพื่อน"
"เชื่อแล้วล่ะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวให้จื่อเทารีบไปวัดตัวเลย"
"ขอบคุณนะครับ"
"อืม งั้นเย็นนี้ขอเป็นสตูลิ้นวัวนะ"
หืม? เกี่ยวอะไรกันละเนี่ย
"แต่ในตู้เย็นไม่มีลิ้นวัวเลยนะครับ"
"งั้นออกไปซื้อกัน"
คริสลุกขึ้นแล้วเดินไปหยิบกุญแจรถ เซฮุนมองเวลาแล้วเพิ่งจะบ่ายสามโมงเท่านั้น
"ออกไปแบบนี้คนจะไม่จำได้เหรอ"
"ก็ต้องปลอมตัวนิดหน่อย แบบนี้" คริสทำหน้าตายหยิบแว่นกันแดดขึ้นมาใส่
"แบบนี้ยิ่งเด่นกว่าเดิมอีกนะ"
"ยังดีกว่าไม่ปกปิดเลยน่า"
คริสเดินมาดึงแขนเซฮุนให้ลุกขึ้น คนอายุน้อยกว่าขืนตัวเล็กน้อยแต่ก็ยอมลุกตามโดยดี
"ออกไปซื้อของครั้งแรกกับภรรยา น่าตื่นเต้นจัง"
TBC