Closer - 10
marriage!au ; kris/sehun
ficlet series: pg13
ร้อน
นั่นเป็นสิ่งแรกที่คริสได้เจอยามเปิดประตูระเบียงห้องออกมา ความคิดที่ว่าจะชื่นชมทะเลสีน้ำเงินจัดตรงหน้าแบบมีสายลมพัดเย็นให้พอผมยุ่งนิดหน่อยมลายหายไปทันที
เขาถอยเท้ากลับเข้าไปในห้องแล้วเลื่อนประตูปิด ได้ยินเสียงบ่นถึงไอร้อนที่แทรกเข้ามาในห้องพร้อมกับเซฮุนที่โผล่ขึ้นมาจากผ้าห่ม
"ตื่นแล้วเหรอ"
"อืม พี่ตื่นเช้าจังนะ"
เซฮุนกลิ้งไปหยิบมือถือมาดูนาฬิกา ตัวเลขบนหน้าจอบอกเวลาหกโมงห้าสิบนาที
คริสพยักหน้าแล้วเดินผ่านเตียงที่เซฮุนนอนอยู่ไปเปิดทีวี
ความจริงเขาลุกขึ้นมาเดินวนไปวนมาตั้งแต่ตีห้า กินขนมที่โรงแรมจัดมาให้จนเกลี้ยง ทั้งที่เมื่อคืนกว่าจะตกลงได้นอนกันก็เกือบตีสาม เรียกว่านอนแทบไม่หลับเลยต่างหาก
สาเหตุก็เพราะเจ้าตัวดีที่กำลังบิดขี้เกียจนี่แหละ
ย้อนเวลากลับไปเมื่อคืน
"พูลวิลล่าเหรอ?" เซฮุนกระซิบถาม หน้าตาดูเหน็ดเหนื่อยเกินกว่าจะโวยวายอะไรได้
"ใช่ครับ ทางเราอัพเกรดห้องให้คู่บ่าวสาวเป็นพูลวิลล่า ที่มองลงจากเนินเขาเห็นทะเลชัดเจนและมีสระว่ายน้ำส่วนตัวที่สวยสุดๆ ส่วนอีกสี่ท่านที่เหลือเป็นห้องดีลักซ์เตียงเดี่ยว นี่คีย์การ์ดของห้องครับ" แบคฮยอนหยิบคีย์การ์ดให้ทุกคนอย่างกระตือรือร้น เซฮุนที่มัวแต่สนใจกับคีย์การ์ดในมือ จึงไม่รู้ว่าเพื่อนสนิททั้งสองคนแทบบีบคอกันในทันทีที่ชานยอลบอกว่าจะนอนห้องเดียวกับมินซอก
"แล้วพูลวิลล่านี่มันมีกี่ห้องนอนเหรอครับ"
"มีหนึ่งห้องนอนครับ เป็นเตียงคู่ขนาดคิงไซส์ กว้างใหญ่นุ่มสบายไม่ตกเตียงแน่นอน คิกๆ" เสียงหัวเราะสุดจะมีเลศนัยของแบคฮยอนทำให้ทุกคนหันมามอง เซฮุนดูไม่สะดวกใจอย่างที่สุดแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร ในขณะที่คริสหูแดงแปร๊ด
"ห้ามคิดทำอะไรไม่ดีนะ" ชานยอลเดินเข้ามากระซิบใส่หูคริสเสียงเย็นเฉียบ
ทุกคนแยกย้ายกันไปตามทาง ส่วนแบคฮยอนขอตัวไปเตรียมความเรียบร้อยสำหรับแขกที่จะมาพักวันพรุ่งนี้ต่อ พนักงานโรงแรมสาวที่ท่าทางสง่าสุขุมเป็นคนเดินนำมาจนถึงห้องพัก
"นี่ห้องพักของพวกคุณคืนนี้ค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ" เธอเปิดประตูรั้วของวิลล่าให้พร้อมกับส่งคีย์การ์ดให้คริส
"ขอบคุณครับ"
"ด้วยความยินดีค่ะ"
เกิดความเงียบขึ้นชั่วอึดใจทันทีที่ประตูปิดลง คริสพยายามทำตัวตามสบายโดยการเดินสำรวจรอบๆห้องที่มีการตกแต่งสไตล์โมเดิร์นจัดๆเน้นความเรียบหรู เรียบเสียจนไม่มีประตูห้องน้ำ ห้องนอนกับห้องน้ำเชื่อมต่อถึงกันอย่างลื่นไหลลงตัว สามารถมองทะลุไปเห็นอ่างจากุชชี่ ผ่านผนังกระจกใสไปจนถึงวิวทะเลข้างล่างได้
"อืม... ห้องสวยนะ ว่ามั้ย" ช่างเหมาะกับการเป็นห้องนอนของคู่แต่งงานใหม่เหลือเกิน
"ผมนอนโซฟาก็ได้นะครับ" เซฮุนพยักเพยิดไปทางโซฟาตัวใหญ่หน้าทีวี พูดจบไม่ทันไรก็พุ่งตัวเข้าห้องน้ำไปก่อน โชคดีที่อย่างน้อยส่วนฝักบัวกับส้วมก็มีประตูกระจกฝ้ากั้นเป็นสัดส่วน
"แล้วพี่จะให้เซฮุนนอนโซฟาได้ยังไงเล่า ปวดหลังตายเลย"
พอเซฮุนอาบน้ำเสร็จก็พร้อมจะพุ่งตัวไปที่โซฟาเหมือนเดิม แต่โดนคริสคว้าแขนไว้ก่อน
"ไปนอนบนเตียง"
"ห๊ะ อะไรนะ"
"ขึ้นไปนอนบนเตียง นอนโซฟาเดี๋ยวก็ปวดหลังกันพอดี"
"ละ แล้วพี่ล่ะ" เซฮุนขืนตัวเองให้อยู่ห่างจากคริสมากที่สุด
"ก็นอนด้วยกันนี่แหละ เตียงกว้างจะตาย" คริสฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ แต่ก็ต้องร้องโอดโอยเมื่อโดนเตะที่หน้าแข้ง
"คิดจะทำอะไร ทำหน้าตาน่าเกลียดแบบนี้"
"ใครจะไปคิด เราก็เหนื่อยจนจะสลบกันทั้งคู่ เดี๋ยวพี่จะโทรไปขอผ้าห่มมาเพิ่มถ้าเราไม่สะดวกใจจะใช้ผืนเดียวกัน"
เซฮุนมองตามหลังคริสที่กดโทรศัพท์ไปหารีเซปชั่น ไม่นานผ้าห่มอีกผืนก็ถูกนำมาส่งให้
"เอาหมอนวางคั่นตรงกลางแบบนี้ พี่ห้ามเอาออกนะ"
"เออน่า"
เซฮุนทำปากเป็ดใส่ก่อนจะล้มตัวลงนอนและหลับไปในทันที
ช่างเป็นเด็กที่ไว้ใจคนง่ายเกินไปแล้ว...
เหลือแต่คริสที่พออาบน้ำเสร็จกลับตาสว่างขึ้นมา พอล้มตัวลงนอนก็รู้สึกแปลกที่มีคนนอนอยู่ข้างๆ คริสจึงนอนลืมตาคิดอะไรเรื่อยเปื่อย พลิกตัวหันมามองหน้าเซฮุนตอนหลับที่ไม่ได้เห็นมานาน แต่ยิ่งมองก็ยิ่งอยากจะมองต่อไปเรื่อยๆแล้วแบบนี้จะได้นอนตอนไหน กว่าเขาจะหลับตาลงได้ก็ดึกดื่นเต็มที
"พวกคุณพ่อคุณแม่มาถึงกันแล้วนะ แล้วก็พวกเพื่อนเจ้าบ่าวตัวแสบ"
มินซอกเดินมาบอกคริสและเซฮุนที่กำลังกินอาหารกลางวันกันอย่างเอื่อยเฉื่อย แสงแดดจัดจ้านอกหน้าต่างดูร้อนระอุอย่างบอกไม่ถูก
"โอเคครับพี่ เดี๋ยวฝากบอกให้เจ้าพวกนั้นตามไปเจอที่จัดงานสักบ่ายสาม ตอนนี้ก็พักก่อนกันไปก่อน"
"แต่ดูท่าทางหิวกันสุดๆ เดี๋ยวคงลงมาเจอกันที่นี่เลยแหละ"
สถานที่จัดงานของพวกเขาอยู่ริมชายหาด ต้องเดินลัดเลาะลงจากด้านบนที่เป็นที่ตั้งของโรงแรมลงมา ทางโรงแรมกำลังจัดเต้นท์สำหรับทำพิธี ซุ้มอาหารและกระโจมสำหรับเตรียมตัวไว้เกือบจะเสร็จแล้ว เซฮุนลากชานยอลลงมาดูงานก่อน ปล่อยคริสทิ้งไว้ข้างบนกับเพื่อนของเขา
"สวยเหมือนที่คิดไว้รึเปล่า" ชานยอลถามเซฮุนที่เดินไปรอบๆอย่างตื่นเต้น
"อื้อ สวยน่ารักมากเลย นี่ขนาดยังลงดอกไม้ไม่หมดนะครับ คนออกแบบของโรงแรมนี้เก่งจริงๆ"
เซฮุนชอบต้นไม้และดอกไม้ที่นำมาประดับประดามาก บรรยากาศของงานเหมือนกับที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด ถ้าไม่ติดเรื่องอากาศที่ร้อนจนกลัวว่าต้นไม้จะเหี่ยวก่อนถึงพรุ่งนี้
แต่วันนี้มันร้อนอบอ้าวแปลกๆ แล้วพรุ่งนี้ล่ะ
"พี่ชานยอล ดูพยากรณ์อากาศให้หน่อยสิ พรุ่งนี้เป็นยังไง"
ชานยอลพยักหน้า ล้วงเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดดูให้
"พรุ่งนี้มีฝนตกตั้งแต่เช้าตรู่ ตกไม่หยุดจนถึงตอนบ่ายๆ อั๊ยยะ....."
"แย่แล้ว"
"ปักตะไคร้กันดีมั๊ย"
"ลองดูก็ได้นะครับ"
"มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ" เสียงอันนุ่มนวลดังขึ้นประชิดตัวจนทั้งสองคนที่คุยกันอยู่สะดุ้ง
"คุณลู่หาน" ชานยอลจำชื่อดาราที่เป็นเพื่อนของคริสคนนี้ได้ ส่วนเซฮุนกำลังงงเพราะไม่เคยเจอคนๆนี้มาก่อน
"ถ้าพรุ่งนี้ฝนตกคงจะแย่น่าดูเลยนะครับ" ลู่หานพูดทั้งรอยยิ้ม ใบหน้าสวยหวานดูเป็นห่วงเป็นใย
"นั่นน่ะสิ"
"ลองตุ๊กตาไล่ฝนไหมครับ ผมน่ะ ไปงานที่ไหนถ้าฝนตกล่ะก็ เจ้าตัวนี้ช่วยไว้ได้ทุกงานเลย" เขาหยิบตุ๊กตาผ้าสีขาวสะอาดที่วาดหน้ายิ้มส่งให้เซฮุน "ผมให้เซฮุนยืมก่อน ถ้าหากได้ผลล่ะก็ อย่าลืมขอบคุณผมนะครับ"
เซฮุนมองตุ๊กตาตรงหน้าอย่างไม่แน่ใจเท่าไหร่ จนลู่หานดึงมือของเขาขึ้นมาแล้ววางมันลงบนมืออย่างนุ่มนวล
"ที่จัดงานสวยมากจริงๆ น่าอิจฉาคริสนะครับที่ได้แต่งงานกับคุณ" เขาพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินกลับขึ้นไป
"คนนั้นใครน่ะพี่ชานยอล"
"เอ่อะ นั่นลู่หาน เพื่อนเจ้าบ่าวอีกคนของคริสน่ะ เซฮุนนา... ไม่เป็นไรนะ"
ชานยอลวางมือบนไหล่ของเซฮุนอย่างเป็นห่วง เซฮุนไม่เคยสัมผัสตัวกับคนแปลกหน้าที่เพิ่งเจอแล้วยังยืนนิ่งได้แบบนี้มาก่อน ไหนจะคำพูดที่ชวนให้รู้สึกแปลกๆ เซฮุนกำตุ๊กตาในมือจนแน่น ปากเม้มเข้าหากัน
เซฮุนสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างจากผู้ชายคนนี้ ใบหน้าของเขาดูอ่อนเยาว์ ร่าเริงใจดี แต่ในแววตากลับมีประกายบางอย่างซุกซ่อนอยู่
บางอย่างที่บ่งบอกว่าพวกเขาเหมือนกัน
TBC